Blogs 

In onze opvoeding geven wij de ervaringen en trauma’s van onze (voor-) ouders vaak onbewust door aan onze eigen kinderen. Het overlevingsmechanisme van deze ouder is vaak niet het mechanisme wat de volgende kinderen nodig hebben.

Voorbeeld: moeder is in haar jeugd opgegroeid met autoritaire ouders, drankgebruik en misbruik. Hierdoor heeft moeder geleerd dat zij haar ouders niet mocht tegenspreken, dat zij niet voor zichzelf mocht opkomen en dat zij niet teveel aanwezig mocht zijn of mocht opvallen binnen het gezin om daarmee straf of problemen te vermijden.
Nu moeder eigen kinderen heeft leert zij hen onbewust ook dat zij niet op de voorgrond moeten staan in gedrag of uiterlijk en wanneer er meningsverschillen zijn dat je hierin het beste geen deelnemer kan zijn en het slimmer is om je terug te trekken.
Eén van haar kinderen heeft een vrij sterk karakter en kan zich niet vinden in het voorbeeld van haar moeder. Dit kind ervaart juist door moeders overlevingsmechanisme geen steun en acceptatie van haar moeder en voelt zich vaak juist niet gezien of ervaart zichzelf als lastig.

Door middel van familieopstellingen maken we relaties/verbindingen zichtbaar binnen een gezin/familie. Stellen we kritische vragen vanuit diverse deelnemers van de opstelling, creëren we inzichten en worden we bewuster waaraan we binnen het gezin of de familie willen werken, of mogelijk individueel.

Ben jij je bewust welke patronen, gedragingen of karaktereigenschappen jij doorgeeft aan jouw kinderen vanuit jouw opvoeding?